بررسی اعتیاد به مواد مخدر دربین جوانان روستای جوادحصاری

اصغر خاکپور

باسلام

  • اصغرخاکپور هستم کارشناس مدیریت صنعتی از روستای جوادحصاری

ضمن تقدیر و تشکر از مدیریت محترم وب سایت روستا و همه کسانی که دست به دست هم دادند تا این کار فرهنگی و بسیار ارزشمند در فضای مجازی به اسم روستای جوادحصاری شکل بگیرد . امیدوارم تلاش این عزیزان مخصوصا جناب مهندس رضا سلامی عزیز مورد عنایت قرار بگیرد و این وبسایت پله ای باشد در مسیر رشد و شکوفایی استعادهای شریفشان و همچنین جوانان و مردم عزیز روستایمان.

مطلبی را تحت عنوان " اعتیاد در بین جوانان روستایی" برای شما عزیزان گرامی آماده نموده ام که امیدوارم نظر شما را جلب نماید، خوشحال میشوم اگر نظرات و پیشنهادات سازنده شما سروران گرامی را در این باب بشنوم و انتقاد ها و ایرادات شما استادان عزیز خواهد بود که ما را از لغزشها دور کرده و راهنمای مطالب بعدی ما خواهند بود.

آنچه که در این تحقیق بر روی کاغذ نگاشته شده است مطالبی می باشند که از تجربیات حاصل از زندگی در متن جامعه اجتماعی و بافت فرهنگی روستای جوادحصاری بدست آمده اند.

برخی از سوالهایی که میتوانند در این زمینه مطرح شوند را بشرح ذیل تحت عنوان اهداف ساختاری این مطلب بیان میکنیم.

  • منشاء اعتیاد در بین جوانان روستا چیست؟

  • عوامل زمینه ساز برای این بلای خانمان سوز چه چیز ها و یا چه کسانی می باشند؟

  • فرزندان کدام خانواده ها بیشتر در معرض اعتیاد قرار میگیرند؟

  • عواقب زیان آور و مشکلات اجتماعی ممکن که از طرف معتادان نشات میگیرند کدام ها هستند؟

  • راهکارهای پیشگیری از افتادن جوانان روستا در دام اعتیاد کدام ها می باشند؟

 

جواب همه این سوالها را بصورت یک توضیح ترکیبی مختصر خدمتتان ارایه می نماییم.... 

انچه از فضای حاکم بر اجتماع روستا بیشتر به چشم میخورد این است که معمولا اکثریت جوانان گرفتار در دام اعتیاد از خانواده هایی پیدا می شوند که از لحاظ مالی نسبت به سایرین ضعیفتر می باشند و بعضا از فرزندان خانواده های طبق بالاتر نیز چنین افرادی سر برمی آورند. از آنجا که بافت اقتصادی و درآمدی اکثریت خانوارهای روستایی از محل دامپروری و کشاورزی می باشد و به لحاظ نوسانات اقتصادی کنونی درامد سرانه در بین جمعیت روستا معمولا کفاف هزینه های روزمره خانوارها را نمی کند، اینجاست که با وارد شدن فشار های مالی بر کالبد خانواده فرزندان پسر این خانواده ها که توانایی انجام کارهای کارگری را دارند جهت حمایت از خانواده و همچنین بعضا جهت رسیدن به استقلال مالی و شخصیتی،مجبوراٌ و یا با میل خودشان و یا حتی گاهی بدون موافقت خانواده ها به شهر های بزرگ جهت کار سفر می کنند. و این آغاز یک مرحله جدید در زندگی این نوجوانان و جوانان می باشد مرحله ای که در آن در یک شهر بزرگ و بدور از چشم خانواده احساس آزادی بیشتری میکنند.

این آزادی و حس دوری از خانواده باعث ایجاد تغییراتی در این جوانان میشود که از خلق و خوی فرد شروع می شود. بارها دیده ایم که این چنین افراد جهت اثبات بلوغ فکری و جسمی خودشان دست به کارهایی می زنند که نشان بدهد اینها دیگر بالغ تر و پخته تر شده اند و متاسفانه برای اثبات خودشان گاها کارهایی را انجام می دهند که کاملا اشتباه و غیرقابل قبول می باشند. کارهایی نظیر تغییر ناگهانی در نوع پوشش، تغییر ناگهانی در مدل موی سر و صورت  و متاسفانه میل و تمایل به دخانیات نیز یکی دیگر از راههای انتخابی این عزیزانمان می باشد.

سفر به شهر غریب و یا حتی اعزام به خدمت مقدس سربازی در یک شهر دور و.... از مصداق های زمینه ساز این معضل می باشند. همچنین در این بین هستند کسانی که بخاطر منافع مالی شخصیشان و یا گاها با انگیزه های غیر مالی نظیر حسادت ، کینه و دشمنی و ... زمینه را برای به دام انداختن این جوانان مناسب نموده و یک عمر زندگی انها را به تباهی  می کشانند، غافل از اینکه وجود یک معتاد در روستا نه تنها خود آن فرد را از مسیر درست زندگی و خوشبختیش منحرف می سازد بلکه زمینه برای انحراف سایر عزیزانمان که برادران و بچه های خودمان می باشند را فراهم میسازد.

و بعضا شاهد بعضی اتفاق های غیر اخلاقی در روستا می شویم که موجب خسارات مادی و معنوی به همه افراد روستا می شود و متاسفانه این مشکلات بعضا از ناحیه این جوانان گرفتار شده در دام اعتیاد می باشد.

سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که در این موقعیت فعلی راه چاره چست ؟

عزیزان و بزرگان و سرپرستان خانواده های عزیز ، پدران و مادران و برادران بزرگوار من لطفا تاجایی که میتوانید برای نوجوانان و جوانانتان وقت بگذارید ف در انتخاب دوست فرزندانتان نهایت دقت را به خرج بدهید، با دادن مشاوره و راهنمایی های سازنده خودتان را در کنار فرزندانتان قرار بدهید نه در مقابل آنها.

روابط فرزندانتان را در بیرون از خانه کنترل بکنید هیچ چیز برای یک نوجوان خطرناک تر از یک دوست آلوده نیست. کاری بکنید که فرزندتان خودش به این نتیجه برسد که بعضی از افراد لایق دوستی نیستند. از تحمیل نظرات خودتان به جوانانتان خودداری بکنید ، از موضع یک دوست وارد شوید نه از موضع یک نصیحت کننده.

وقتی عزیزانتان جهت کار به شهرهای بزرگ سفر میکنند آنها را به افراد مورد اطمینان بسپارید ، ارتباط خودتان را با آنها هیچوقت برای یک مدت زیاد قطع نکنید، هیچوقت اجازه ندهید که فرزندتان بیشتر از دو ماه از خانه بیرون باشد، برنامه ریزی منید تا حداقل هر دوماه یکبار به خانواده برگشته و دیداری تازه کند.

به فرزندانتان افتخار کنید، آنها را با دوستان موفقثشان مقایسه نکنید و سرزنششان نفرمایین.

از دوران کودکی بر روی اعتقادات مذهبی فرزندانتان کار بکنید ، یک پسر معتقد و دین دار به هیچ وجه خودش را در مقابل اعتیاد نمی بازد.

ترغیب جوانان و نوجوانان به ورزش های موردعلایقشا نیز از دیگر راهکارهای ارتقاء اعتماد به نفس در جوانان می باشد.

امیدوارم همه ما تک به تک خودمان را در قبال آیند روستای عزیزمان مسئول بدانیم و به هیچ عنوان با گفتن جمله " به من مربوط نیست" از اشتباهات عزیزانمان چشم نپوشانیم.

 

 

 

 

با تشکر از حسن توجه شما

اللهم صل علی محمد وآل محمد

 

با صلوات بر ارواح طیبه شهدای روستای عزیزمان

اصغر خاکپور

1394/01/11